Categorie: Participatie

Inwoners tonen een heel verschillende betrokkenheid bij wat er speelt in hun gemeente. Lukt het om meer inwoners actief te betrekken bij wat er speelt als je als overheid beter inspeelt op specifieke kenmerken? Deze vraag staat centraal in een onderzoek dat wordt uitgevoerd door de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen, de Hogeschool Utrecht en Citisens. In dit eerste artikel over het project geeft Debra Trampe van de HAN een uitgebreide toelichting op de betrokkenheidsprofielen die in het onderzoek worden gebruikt.

‘De omgeving betrekken’ is makkelijk gezegd, maar nog niet zo makkelijk gedaan voor beleidsmakers en projectleiders. Het is in de praktijk soms echt lastig en complex, zeker als de tijd beperkt is. Geen wonder dat daarom in de praktijk soms toch de keuze wordt gemaakt om een beleidsproces ‘een onsje minder interactief’ te maken of om lastige inwoners en organisaties uit de weg te gaan. En dat is jammer, zegt Carola de Vree-van Wagtendonk: “Want het is een investering in inhoudelijk beter beleid”. In dit artikel zet ze daarom de meest gehoorde bezwaren op een rijtje en vertelt ze hoe je daar mee om kunt gaan.

Niet iedereen praat mee of is actief in zijn eigen buurt. Sommige mensen hebben daar geen interesse in of hebben gewoon iets anders aan hun hoofd. Maar er zijn ook mensen die dat in principe wel zouden willen, maar niet altijd worden bereikt of zich gemotiveerd voelen. In dit artikel stelt Christine Bleijenberg zichzelf de vraag welke rol communicatie speelt in de beslissing van burgers om mee te praten of te doen. Ze geeft je inzichten vanuit de vakliteratuur, vertelt over lopend onderzoek en behandelt een case over een verfrissende aanpak door de gemeente Delft.

Het organiseren van een goed gesprek wordt nogal eens onderschat. Er wordt energie gestoken in het uitnodigen van deelnemers, gekeken naar de inhoud of er wordt ingezet op een ‘vernieuwende’ methode. Christine Bleijenberg roept op om ook meer aandacht te besteden aan het technisch goed ontwerpen van het gesprek zelf en ervoor te zorgen dat het gesprek zo verloopt dat het als fair wordt ervaren door alle deelnemers. Dat is nog redelijk onontgonnen terrein, waar volgens haar communicatieprofessionals het voortouw in zouden moeten nemen.

Overheidsorganisaties hebben goede voornemens als het gaat om interactie en participatie. Maar in de praktijk is dat nog niet zo makkelijk. Daar kunnen de mensen die aan de rand van een organisatie werken, zoals omgevingsmanagers, programmamanagers of projectleiders voor participatie over meepraten. Want wat blijkt? Ze lopen nog het hardst tegen hun eigen organisatie aan als het gaat om samenwerking met ‘de buitenwereld’. Peter Knoers en Renata Verloop zetten de ervaringen van een aantal mensen op een rijtje en delen hun tips met je.

Guido Rijnja vraagt zich af: zouden we in 2018 ons eens grondig kunnen richten op wat zich tussen burgers en overheid ontwikkelt? Hoe vormen (tijdelijke) gemeenschappen zich en in welke mate wordt het openbaar bestuur er een plekje in gegund? In de bijdragen op Overheid in contact ziet Guido een kriebelende roep om dat nieuwe ‘tussen’ te snappen. Een eindejaarsbespiegeling over het ont-snappen aan je eigen vertrekpunt, er tussen zijn en van de maakstand naar de handelstand gaan.